Te veel Nederlanders kunnen niet rondkomen
Dat te veel Nederlanders het niet redden om rond te komen is slecht voor de mensen en slecht voor de economie. “Het is niet rechtvaardig en niet eerlijk”, zei Corrie van Brenk in de Tweede Kamer. “Het roer moet om!”
Een belangrijke doelstelling van het kabinet is iedereen naar vermogen ‘mee te laten doen’, kansen te bieden, een behoorlijk inkomen of pensioen te laten genieten en te laten delen in de welvaartsgroei. Helaas lukt dit maar zeer ten dele.
Te veel mensen ervaren dat zij buiten de boot vallen en juist níet mee kunnen komen, hield Kamerlid Corrie van Brenk minister Koolmees (D66) en staatssecretaris Van Ark (CDA) voor. “Onder hen die het niet redden zijn veel ouderen en gepensioneerden, zeker die met een lager inkomen, ouderen die langdurig werkloos zijn, maar ook mensen met een arbeidsbeperking. Dit is slecht voor de mensen, en slecht voor de economie. Het is niet rechtvaardig en niet eerlijk. Het roer moet om.”
Verhoging minimumloon
Vooral de basis moet beter: 50PLUS pleit voor een verhoging van het wettelijk minimumloon met 3 procent extra in 2020. Dan gaan ook de daaraan gekoppelde uitkeringen en de AOW met datzelfde percentage omhoog. Corrie van Brenk diende daarvoor een motie in. “We pleiten tevens voor een brede herijking van het sociaal minimum en het stelsel van minimaregelingen”, hield het Kamerlid van 50PLUS de bewindslieden voor. “Inkomensbescherming moet op peil blijven. Er moet sprake zijn van een gelijkmatige koopkrachtontwikkeling van werkenden, mensen die niet kunnen werken en mensen die gewerkt hebben. Circa de helft van de rechthebbenden van de AIO-regeling, die een aanvulling van het inkomen tot het sociaal minimum geeft voor mensen met een onvolledige AOW-opbouw, maakt géén gebruik van deze regeling. Deze mensen moeten opgespoord worden, zodat zij gebruik kunnen maken van de regeling waar zij recht op hebben, en niet onder het sociaal minimum hoeven te leven!”
Schuldloze toekomst
50PLUS vindt dat jobcoaches in combinatie met re-integratie-bemiddeling breder en systematischer ingezet moeten worden. “Onderzoek heeft aangetoond dat mensen met een arbeidsbeperking met een jobcoach meer kans hebben op duurzaam werk”, stelt Corrie van Brenk, en ze pleitte ervoor ouderen ‘meer mee te nemen in een leven lang leren’. “Daardoor worden de kansen op het krijgen en houden van werk groter. De overheid moet daar zelf ook zeer fors in gaan investeren!” Volgens het Kamerlid van 50PLUS moet het armoede- en schuldenbeleid beter gaan waarborgen dat mensen niet marginaliseren in de samenleving, maar juist weer sneller en beter perspectief krijgen op een schuldloze toekomst! •
‘Mooie beloften van het kabinet, daar trappen mensen niet meer in. De portemonnee liegt niet!’
► De volledige inbreng van Kamerlid Corrie van Brenk bij de behandeling van de begroting van het Ministerie van SZW met minister Koolmees en staatssecretaris Van Ark:
“In de politiek moet ‘rechtvaardigheid’ het leidende beginsel zijn.
De overheid moet ‘eerlijkheid’ in acht nemen voor al haar burgers.
Dat is de maatstaf die 50PLUS hanteert om beleid te beoordelen. Rechtvaardigheid in publieke opinie, politiek en beleid vereist ook: niet stigmatiseren, niet buitensluiten van groepen. 50PLUS ergert zich aan de richting waarin het vergrijzingsdebat zich ontwikkelt. Ouderen worden weggezet als vooral overbodig, als ‘lastpost’, ‘kostenpost’ en als obstakel voor maatschappelijke dynamiek, groei en welvaart.
‘Oud zit fout’ is de grondhouding.
Een heilloze weg!
Ouderen en jongeren hebben elkaar keihard nodig. Het maatschappelijk potentieel van langer gezonde ouderen moet gewoon benut worden. De grote uitdaging waar wij voor staan is het rijke en diverse sociale potentieel – van jong én oud – te benutten en ouderen niet voortijdig af te schrijven, maar juist waar mogelijk in te zetten en mee te laten doen. Zo blijft een maatschappij houdbaar en leefbaar. Zo kunnen wij de zwakkeren – jong en oud – de bescherming blijven bieden die zij nodig hebben. Is de minister met ons eens, dat wij vergrijzing niet alleen als een last, maar vooral ook als een kans moeten zien?
50PLUS wil tijdens deze begrotingsbehandeling de mens centraal stellen! Daarom laat ik de minister en staatssecretaris vandaag kennis maken met enkele ouderen van vlees en bloed. Zij zoeken niet de publiciteit. Zij zitten vandaag niet op de tribune, maar zullen zeker morgen, als de bewindslieden antwoorden, meekijken en meeluisteren of ze iets kunnen verwachten van dit kabinet, of dat het blijft bij mooie beloften. Want daar trappen mensen niet meer in. De portemonnee liegt niet!
INKOMENSBELEID, KOOPKRACHT EN PENSIOEN
WIL
We beginnen met Wil. Wil heeft zijn hele leven gewerkt. Eén dag per week heeft hij gewerkt voor de belofte van een solide welvaartsvaste oude dag. Hij heeft trouw bijgedragen aan zijn pensioenfonds. Hij heeft altijd gewerkt als bouwvakker, maar heeft al werkend de 60 jaar niet in goede gezondheid gehaald. Zijn rug en knieën waren voor die tijd versleten en hij kwam in de WAO. Inmiddels heeft hij AOW en een pensioen van nog geen € 400,- per maand. Een pensioen dat al 11 jaar lang niet meer wordt geïndexeerd.
De buurman van Wil heeft helemaal geen aanvullend pensioen gespaard, maar krijgt wel € 400,- aan zorgtoeslag en huurtoeslag. De buurman met € 400,- aan toeslagen bovenop zijn AOW wordt keurig geïndexeerd, maar Wil met zijn zelf gespaarde pensioentje dus al 11 jaar niet meer.
Pensioenen tot € 400,- euro per maand zijn in Nederland vrij gebruikelijk en hebben een soort ‘haat/liefde verhouding’ met toeslagen. Het is maar de vraag of degene die werkt en hard spaart voor een aanvullend pensioen onder de streep meer overhoudt dan degene die dat niet heeft gedaan. Is dat eerlijk? Is dat rechtvaardig, zo vraag ik de minister? Dít soort onrechtvaardigheden knellen wel heel pijnlijk na 11 jaar niet indexeren!
En je kan er als kabinet toch niet prat op gaan dat je zorgt voor een evenwichtige koopkrachtontwikkeling voor gepensioneerden als je alleen mensen met AOW en toeslagen ontziet, maar gepensioneerden met een even groot aanvullend inkomen – maar dan uit pensioen – jarenlang op de pijnbank van de risicovrije rente hebt gelegd en daar laat liggen?
Je kan toch niet als kabinet beweren dat je zorgt voor een evenwichtige koopkrachtontwikkeling voor gepensioneerden, als je jaar na jaar – en ook volgend jaar weer – de koopkrachtkloof met werkenden een stukje groter laat worden? Is dat eerlijk, is dat rechtvaardig?
De indexatie van de AOW-uitkering in de afgelopen jaren is iets om trots op te zijn, maar daarmee vertel je minder dan de helft van het echte koopkrachtverhaal. Ook al wordt de AOW netjes geïndexeerd, het maakt je als gepensioneerde in Nederland nauwelijks minder kwetsbaar. Voordat je het weet is het voordeel van een geïndexeerd, hoger inkomen al weer weg, in de vorm van lagere toeslagen of hogere belasting, hogere vaste en gemeentelijke lasten, en met de leeftijd oplopende zorgkosten.
En dan heb ik het nog niet eens over de grootste bedreiging voor de koopkracht van gepensioneerden: de pensioenkortingen. Die dreiging is niet weg, maar wordt over 2020 heen getild. Dat is natuurlijk niet heel opbeurend als je na 11 jaar nullijn hoopt op het definitief wegnemen van de dreiging van kortingen. De onzekerheid blijft gewoon boven de markt hangen. Maar ik tel mijn zegeningen – dit is een stapje in de goede richting. We zullen zien wat er gebeurt als je in januari 2021 de pensioenen verlaagt en in maart 2021 naar de stembus gaat. Met een beetje fantasie heb je dan rond augustus een 50PLUS-minister van Sociale Zaken. Misschien is dat voor minister Koolmees genoeg schrikbeeld om toch een stapje verder te gaan. ‘We shall see’.
VVD, CDA, D66 en ook de PvdA en GroenLinks spreken nog steeds over ‘nodige’ en ‘onnodige kortingen’. Alleen hebben ze de het nulpunt verschoven zodat wat eerst nodig was nu niet meer nodig is. Alles om maar niets aan de rekenrente te hoeven doen. Maar ik zie het nog niet gebeuren dat we volgend jaar met Prinsjesdag ineens koopkrachtplaatjes inclusief grote pensioenkortingen te zien zullen krijgen. Immers, de ‘goed-nieuws-show’ van een kabinet dat ‘vecht voor een solide koopkracht voor iedereen’ moet dóórgaan!
Het wettelijke minimumloon; een eerlijk en volwaardig loon voor iedereen
Mensen voelen de jaren van economische voorspoed nog steeds te weinig in hun portemonnee. Met een structureel hoger minimumloon worden mensen minder afhankelijk van toeslagen en aanvullende minimaregelingen, die zoals wij weten ook veel risico’s en kwetsbaarheden met zich meebrengen. Deelt de minister onze visie dat het minimumloon omhoog moet, dat is begrijpelijker voor mensen dan een kerstboom van toeslagen en inkomensregelingen? Gaat hij zich daar sterk voor maken?
50PLUS wil een hoger minimumloon, te beginnen in 2020 met 3% bovenop de gebruikelijke indexatie. Afhankelijk van de effecten kan een dergelijke stap wat ons betreft zelfs een paar keer worden genomen.
Wij steunen dan ook van harte het voorstel van de collega’s van SP en de PvdA om het wettelijk minimumloon toe te passen vanaf 18 jaar, in plaats van het lagere jeugdloon dat nu van toepassing is tot 21 jaar. 18-jarigen moeten immers dezelfde rekeningen als ouderen betalen, en waarom zouden wij gelijk werk niet gewoon gelijk belonen?
Een eerlijk en volwaardig loon blijft helaas nog voor te veel mensen een illusie, en dan denk ik zeker aan mensen met een arbeidsbeperking. Tijdens een eerder debat heb ik de zorgen van de familie Kanters naar voren gebracht. Twee ouders op leeftijd die zich zorgen maken over de toekomst van hun dochter, die geboren is met een beperking. Zij heeft keihard geknokt om – tegen alle verwachtingen in – toch te gaan werken ondanks het feit dat ze 100% is afgekeurd. Steeds weer wordt haar contract na twee jaar beëindigd. Haar laatste maandsalaris van € 175,90 leidde tot teruggang in tegemoetkoming van gemeentelijke belastingen en de toeslag ging achteruit omdat zij inkomen heeft naast haar uitkering. Nu kwam er weer een brief van de belastingdienst dat zij € 549,- terug moet betalen aan te veel ontvangen huurtoeslag. De staatssecretaris heeft de familie een brief gestuurd, op mijn verzoek. Dat waardeer ik echt zeer, maar wat koopt de familie Kanters daarvoor, wat betekent het voor de portemonnee van hun dochter? Hoe maakt deze staatssecretaris de aangenomen motie van 50PLUS dat werk altijd moet lonen waar? Wij zien daarvan te weinig terug in het beleid. Wij zijn daar benieuwd naar, zeker met deze familie voor ogen!
50PLUS wil nogmaals een lans breken voor de gelijke beloning van mannen en vrouwen. Vrouwen in Nederland verdienen gemiddeld nog steeds 15% minder dan mannen. Kijkend naar vrouwelijke ZZP’ers is die loonkloof 33%. Ziet het kabinet – in afwachting van het Initiatiefwetsvoorstel Gelijke Beloning – kansen de loonkloof verder te verkleinen?
Herijking van het sociaal minimum
De door ons zojuist voorgestelde verhoging van het wettelijk minimumloon is een eerste noodzakelijke stap, maar er is fundamenteel méér nodig.
Het geheel van minima-voorzieningen en de hoogte van het sociaal minimum zijn kwetsbaar geworden. Veel mensen dreigen daardoor te ‘marginaliseren’. Dat is niet eerlijk. Dat is niet rechtvaardig. Het is maatschappelijk ook risicovol. Wij vinden dat het kabinet over moet gaan tot een evaluatie van sociaal minimum en de doelmatigheid en effectiviteit van het geheel van minimaregelingen.
KAREL
Met één voorbeeld wil ik laten zien dat dit karige sociale minimum ook mensen treft met een AOW-uitkering. Karel is 80 jaar en kan niet meer zelfstandig wonen, maar is te gezond voor het verpleeghuis. Hij was zelfstandige en heeft daardoor geen pensioen opgebouwd. Levend van zijn AOW lukt het hem niet om rond te komen in het woon-zorgcentrum. De kale huurkosten zijn € 667,-. De servicekosten zijn € 75,-. Tel daarbij op de maaltijdkosten van dagelijks € 8,- en dan begrijp je wel dat Karel in de problemen komt. Ondanks alle toeslagen en kwijtscheldingen die mogelijk zijn komt Karel niet rond. Dus nogmaals: de gemeente biedt al maatwerk, maar toch houdt hij een stukje maand over nadat het geld op is. Een zorgeloze oude dag – ook als of misschien wel juist als je niet langer zelfstandig kan blijven wonen – moet toch voor iedereen bereikbaar zijn in Nederland? Wat gaat er voor mensen zoals Karel gebeuren? Welke boodschap heeft u voor Karel en mensen in dezelfde positie als Karel? Zij hebben niets aan de mooie koopkrachtplaatjes in de begroting, die voelen zij iedere maand in hun portemonnee.
50PLUS vindt dat dit kabinet problemen van mensen zoals Karel – die niet in het gemiddelde beeld passen – teveel wegwuift, en daarmee ook ouderen afschrijft en aan hun lot overlaat! Kunnen we niet kijken naar wat mensen werkelijk kwijt zijn aan uitgaven? Karel geeft inmiddels 67% van zijn inkomen uit aan vaste lasten. Is dat verantwoord? Is dat eerlijk, is dat rechtvaardig?
18% van de senioren mijdt inmiddels zorg om kosten uit te sparen. Deze mensen komen gewoon niet uit. 50PLUS wil verder aanpak van de armoedeproblematiek van 90-plussers. Gaat de staatssecretaris daar nu voor zorgen?
Wat gaat de minister nu doen aan het ‘niet kunnen vinden’ van ouderen die recht hebben op AIO, de inkomensondersteuning voor mensen met een onvolledige AOW. Nu krijgt bijna de helft van de rechthebbenden niet het bestaansminimum waar ze recht op hebben. De Sociale Verzekeringsbank wil iedereen wel geven waar ze recht op hebben, maar kunnen ze niet bereiken. Vooral de leeftijd tussen 70 en 80 jaar is de dupe, zo blijkt uit het ARK-rapport. De gegevens om deze mensen te benaderen zijn er wel maar verspreid bij UWV, Belastingdienst en SVB en de minister verschuilt zich achter het obstakel van de privacywetgeving. Onacceptabel! Wat gaat de minister doen om dit schrijnende probleem op te lossen?
50PLUS wil ook een integrale aanpak van de onaanvaardbare armoede onder ouderen met een migratieachtergrond. Ontluisterend en onaanvaardbaar. Het kabinet erkent dit zelf met deze woorden, maar doet weinig of niets om hier verandering in te brengen. NOOM noemt mogelijkheden voor aanpak van het probleem. Ook in dit verband vragen wij opnieuw: stop de kostendelersnorm in de AIO!
ARBEIDSMARKT
Langdurige ouderenwerkloosheid en arbeidsmarktdiscriminatie. Inkomens- en ontslagbescherming
50PLUS is zeer teleurgesteld over de eindevaluatie van de Participatiewet. Alhoewel velen de toenmalige staatssecretaris van de PvdA hiervoor hebben gewaarschuwd. De wet heeft nauwelijks bereikt dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt méér participeren en volwaardig mee kunnen doen. Integendeel, en dat ondanks keiharde en goede inspanningen van velen. Wanneer komt er eindelijk één integrale regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt? En bovenal heropen de sociale werkvoorziening voor de meest kwetsbaren. En leer vooral deze les: kwetsbare mensen mee willen laten doen en tegelijk fors bezuinigen op het begeleiden en beschermen van deze mensen is een desastreuze combinatie, een heilloze weg, onze welvaartsstaat onwaardig. Er moet een permanente jobcoach beschikbaar zijn voor alle geplaatste mensen met een beperking. Kan dat toegezegd worden?
Het gaat gelukkig iets beter met ouderen op de arbeidsmarkt. Zij komen vaker aan het werk vanuit WW en bijstand. Maar hun (langdurige) oververtegenwoordiging in deze voorzieningen blijft onverminderd zorgelijk. 53% van de 45-plussers is langdurig werkloos.
ROBERT
Ik stel Robert aan u voor. Hij heeft het genoegen gehad om intensieve arbeidsbemiddeling te krijgen via een duur commercieel bureau. Het resultaat was dat Robert meer sollicitatiebrieven moest sturen dan gewoonlijk, om precies te zijn 4 brieven per dag. Het bureau moet natuurlijk wel waar bieden voor zijn geld. Robert heeft meer dan 1000 sollicitatiebrieven verstuurd, maar nog steeds geen werk. Ik kan u verzekeren dat dit niet goed is voor je zelfvertrouwen.
Nu dreigt Robert een ‘NUGger’ te worden, een Niet-UitkeringsGerechtigde’. Zijn vrouw heeft een parttimebaan en een bescheiden inkomen. Dan heb je jaren gewerkt, altijd belasting betaald, wil je weer aan het werk en is er niemand die je aan wil nemen. En dat is niet omdat Robert lui is, maar vooral omdat er nog te veel vooroordelen leven bij werkgevers. Dan dreig je geen enkel inkomen meer te hebben op je 60ste. Was Robert 60 jaar en 4 maanden dan had hij aanspraak kunnen maken op een tot de AOW overbruggende IOW-uitkering (inkomensvoorziening oudere werklozen).
Hoe gaat het kabinet mensen als Robert helpen? Welke boodschap heeft het kabinet voor mensen als Robert? Wat doet het kabinet aan de onterechte hardnekkige vooroordelen!
Het lukt nét ontslagen werknemers gelukkig steeds vaker om via outplacement weer aan werk te komen, maar werknemers van 57 jaar en ouder vinden juist minder vaak een baan via deze vorm van ontslagbegeleiding. Zelfs in hoogconjunctuur daalt het succes van outplacement van 57-plussers! Is de minister het met 50PLUS eens dat er veel meer nodig is om arbeidsmarktdiscriminatie aan te pakken? 50PLUS heeft een wetsvoorstel ingediend om de zeer schadelijke leeftijdsdiscriminatie strafbaar te stellen.
Voorkómen dat ouderen werkloos worden is topprioriteit! Het generatiepact is daarbij belangrijk. Het mes snijdt dan aan twee kanten: duurzame inzetbaarheid van oudere werknemers gecombineerd met verjonging van de organisatie. Schiet het generatiepact nu voldoende wortel in alle sectoren? Hoe staat het daarmee? Wij vragen de minister: ziet hij mogelijkheden het generatiepact meer ingang te doen vinden, juist ook bij oudere werknemers met zwaar werk, laag inkomen of mantelzorgbelasting? Voor hen is het generatiepact immers bij uitstek bedoeld. Ziet de minister verder mogelijkheden het vitaliteitspact (dus zonder directe koppeling oud – jong), gericht op zware beroepen, meer kansen te geven?
En als het dan toch onverhoopt niet lukt om aan het werk te blijven of aan het werk te komen, dan moet er een goede inkomensvoorziening blijven zodat mensen niet tot de bedelstaf worden gebracht. Wij vinden dat de IOW, de Wet inkomensvoorziening oudere werklozen, vanaf 55 jaar beschikbaar moet zijn. Deze zekerheid zou de overheid moeten bieden, in een welvarend land als Nederland, nu duidelijk aangetoond is dat leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt aan de orde van de dag is en nog niet effectief te bestrijden is. De vooroordelen bij werkgevers zijn er nog steeds volop en kansen op de arbeidsmarkt vanaf 55 jaar zijn echt structureel aanzienlijk minder gunstig.
Mensen meer kansen en perspectief geven. Een leven lang leren en ontwikkelen
Investeringen van de overheid in het verdienvermogen van mensen zijn meer dan ooit nodig. Die volle overtuiging en de daarbij behorende daden missen wij nog bij het kabinet. Investeringen in mensen, in een arbeidsmarkt die iedereen – jong, oud en met een arbeidsbeperking – meeneemt, en ook investeringen in een ‘leven lang leren en ontwikkelen’ zijn dringend nodig. De overheid moet daarin niet alleen begeleidend zijn, maar juist leidend worden.
Sinds 2010 is er meer dan een miljard bezuinigd op middelen voor re-integratie naar werk. Er is slechts budget om een op de drie werkzoekenden te ondersteunen. Als het dit kabinet echt ernst is met het aan het werk krijgen van mensen, zorg dan voor een ruimer budget, en koppel het budget dan direct aan de omvang van de doelgroep, en de opgave die gemeenten hebben. Graag een reactie op het pleidooi van de VNG.
Wij vragen het kabinet: zorg ervoor dat leerrechten structureel ontwikkeld worden en uitstijgen boven de huidige lappendeken van onsamenhangende tijdelijke subsidiemaatregelen! 50PLUS stelt met de Raad van State voor een structurele voorziening voor leerrechten op te nemen als belangrijk thema voor een toekomstig Investeringsfonds! En zorg voor meer fiscale ruimte voor scholing en ontwikkeling via de maatschappelijke leerrekening, zoals CNV vraagt. Is het kabinet daartoe bereid?
Armoede en schuldenbeleid
De toegenomen aandacht voor de middengroepen die moeilijker rond kunnen komen vindt 50PLUS terecht, maar wij mogen niet uit het oog verliezen dat het kabinet Rutte III juist de primaire ambitie had en heeft om ‘achterblijvers’ in de samenleving te helpen en perspectief te bieden. Dat kan zoals gezegd door een hoger minimumloon en een steviger sociaal minimum. Maar ook een ambitieus armoede- en schuldenbeleid is nodig.
Denk aan de mensen met schulden, de 2,5 miljoen laaggeletterden en mensen met een laag inkomen en onzeker werk. Een recessie zal juist deze groep het eerst en het hardst treffen. Hoog tijd dat wij hen gaan helpen.
KOOS
In dit licht wil ik Koos opvoeren. De minister kent Koos, hij heeft hem ontmoet tijdens een bijeenkomst waarbij 50PLUS een boekje overhandigde met mensen die het niet makkelijk hebben in Nederland. Koos Vervoort vertelde zijn verhaal over zijn jeugd en hoe het kwam dat hij laaggeletterd was. Hoe hij heeft moeten knokken om te komen waar hij nu is, dat de wereld openging toen hij kon lezen. Dat hij een lange weg heeft moeten afleggen met veel tegenslagen. Ik heb grote bewondering voor Koos. Hij heeft nu een boek geschreven ‘Van laaggeletterdheid tot schrijver’; ik kan het de minister aanraden. Een mooi en bijzonder mens, maar het vele werk dat hij doet als ambassadeur voor de stichting Lezen en Schrijven levert hooguit een vrijwilligersvergoeding van € 50,- euro per maand op. Helaas heeft Koos die veel goed werk doet, brieven leest van de overheid en die aanpast zodat ook laaggeletterden ze voortaan kunnen lezen, geen vaste baan. Nu hij de 60 nadert lijkt die lang gekoesterde wens steeds verder weg te komen liggen. Zou de minister nog eens met Koos contact willen opnemen en kan de minister iets voor Koos betekenen, en mensen zoals hij?
50PLUS maakt zich grote zorgen over de nog steeds grote groep kansarme mensen in armoede en schulden. Armoede hoort niet thuis in een welvarend land als Nederland. Armoede verdeelt een samenleving. In 2017 leven nog steeds bijna één miljoen mensen in armoede. Het probleem van de werkende armen neemt daarbij toe. Het beroep op de voedselbanken groeit. 38% van alle mensen heeft moeite om rond te komen. 227.000 huishoudens leven langdurig van een laag inkomen. Eén op de vijf huishoudens heeft risicovolle of problematische schulden. Wat is het antwoord hierop van dit kabinet? Waar blijft het wetsvoorstel voor een beslagvrije voet voor mensen met schulden. Is de staatssecretaris met ons eens dat verder uitstel van deze belangrijke maatregel – we zijn hier al jaren mee bezig – onaanvaardbaar is?
Wij vinden het – tot slot – volstrekt onbegrijpelijk en bizar dat een overheid die zelf bijna gratis geld leent en pensioenfondsen laat rekenen met een ultra lage risicovrije rente van nagenoeg nul, tegelijk recht praat dat kredietverleners tot 14% rente mogen rekenen, en zo voor financieel kwetsbaren de deur opent naar onoplosbare schulden. Graag een reactie!”
© 27 november 2019