Corona, wat doet het met ons als fractieleden van 50PLUS? – Deel 2

In het tweede deel van onze drieluik over hoe de fractie van 50PLUS Gelderland de “corona tijd” ervaart, komen Leendert Lodder, Theo Weijers en Leo Kok aan het woord.

Leendert:

Wat doe je, als mens, als politicus, als bezorgde vader en opa in deze dagen van als maar nieuwe ontwikkelingen, berichten uit binnen- en buitenland over als maar stijgende besmettingen en overlijdensgevallen als gevolg van de coronacrisis?

Tja, ook ik ben grotendeels gekluisterd aan huis. Dan word je wereld wel heel erg klein. Je komt dan wel tot gedachtestromen die anders nooit zouden zijn ontstaan. Wat zijn die gedachten dan? Heel veel, maar ik wil toch een paar specifieke noemen. Allereerst de zorg om je eigen bloedverwanten en ik denk ook dat de meesten van ons dat kunnen plaatsen. Maar direct daarna zijn het bij mij toch de ouderen, de gehandicapten, mensen met een zwakkere gezondheid en heel aangrijpend mensen wier leven één dezer dagen in de lijn der verwachting zal eindigen, die in beeld komen. Met name die laatste categorie springt er wat mij betreft uit. Gelukkig is bij de verordening verpleeghuizen te sluiten, daar een uitzondering voor gemaakt.

Verder erger ik me aan politici die het beter moeten weten dan de deskundigen. Die schaamteloos staan te schreeuwen achter de interruptiemicrofoon of vanachter het katheder. Weerzinwekkend!

Theo:

Wij proberen samen zo goed mogelijk, met inachtneming van de regels van het RIVM, door deze moeilijke tijd heen te komen. Veel thuis in de beschermde omgeving, wij zijn dan ook 71. ‘s Middags een wandeling gemaakt.

Gelukkig hoef ik mij nog niet te vervelen in huis, er is nog veel te doen! Ik heb eindelijk eens tijd om al die stukken van de Provincie goed te lezen, het nieuws te volgen en contact met de familie te houden. Aan al mijn leeftijdsgenoten: “Wees vooral voorzichtig, neem geen risico’s!”.

Leo:

Gisteren heb ik tot verrassing van mijn vrouw de hond uitgelaten. Ik heb een versleten embleem van mijn Saab cabrio vervangen.
Onderweg heb ik mij gerealiseerd dat geformaliseerde democratie een vehikel is. Wij kunnen kennelijk even zonder. Zodra de continuïteit van ons bestaan in het geding is, gaan wij vanuit eigen belang op zoek naar leiders en daarnaast steun en solidariteit in de samenleving. Zowel de tekst van Rutte als van Willem Alexander heb ik gisteren (en vanmorgen) zorgvuldig doorgenomen. Interessant wat taal vermag.

Nog even (op veilige afstand) op bezoek bij onze kleinzoon van al bijna drie maanden en nagedacht over zijn toekomst. ’s Avonds weer royaal mijn corona kennis bijgespijkerd. Dat was mijn dag.