ICT in zorg is kostbaar drama

Niet de ziekenhuizen, maar de ICT-bedrijven frustreren de uitwisseling van gegevens in de zorg en onttrekken veel geld aan de zorg via schandalige winsten.

ICT in de zorg - Foto: Geralt (PIxabay)

Léonie Sazias vindt het goed dat er een verplichte certificering van infrastructuren en ICT-systemen in de zorg wordt ingevoerd, maar die gaat pas vanaf 2021 in. “Is het niet eenvoudiger om over te stappen op een systeem waarbij iedereen zijn eigen medisch dossier altijd bij zich heeft op een klein pasje?”, zo vroeg het Kamerlid van 50PLUS aan minister De Jonge van VWS.

De inbreng van Léonie Sazias in het debat met minister De Jonge over gegevensuitwisseling in de zorg:

“We spreken vandaag over een Babylonische spraakverwarring in de zorg-ICT.

Het is eerlijk gezegd een grote bende. Systemen die niet op elkaar aangesloten zijn zodat een hulpverlener soms op de fiets een papiertje moet gaan brengen naar een andere hulpverlener die het vervolgens moet overtypen in zijn systeem. Daar gaat enorm veel tijd, capaciteit en geld inzitten.

50PLUS is blij dat de minister dat eindelijk gaat aanpakken, want dat is al jaren een probleem en niemand begrijpt waarom dat anno 2019 nog steeds zo is. Daarbij zijn we enorm geschrokken van een uitzending van de monitor van 8 september waarin te zien was hoe twee grote ICT-bedrijven de ziekenhuizen in Nederland in gijzeling houden. Er worden schandalige winsten gemaakt van 45 procent. Dat is zorggeld wat niet naar de handen aan het bed kan. Daarom zitten we nu met reeksen gescheiden dossiers die niet met elkaar verbonden kunnen worden. Het is zelfs zo dat het ziekenhuis in Den Bosch en de Universiteit Utrecht met hetzelfde systeem van dezelfde leverancier niet met elkaar verbonden kunnen worden.

Het zijn niet de zorginstellingen of de ziekenhuizen maar de ICT-bedrijven die de uitwisseling van gegevens frustreren.

Daarom is het goed dat de minister een aantal zaken wettelijk gaat regelen en een verplichte certificering van infrastructuren en ICT-systemen gaat invoeren. Maar hoe kunnen we voorkomen dat de veranderingen die in de systemen moeten worden aangepakt weer een extra grote kostenpost voor de zorginstellingen wordt? De ICT-bedrijven rekenen zich al rijk voor de komende opdrachten. Nogmaals: dat is zorggeld waarop deze manier gewoon misbruik van wordt gemaakt. Heeft de minister daar een oplossing voor?

Ook de nieuwe Algemene Verordening Gegevensbescherming is een belemmerende factor in de doorstroom van gegevens. Mijn specialist moet iedere keer opnieuw een vinkje zetten om informatie door te sturen naar mijn huisarts. Hoe gaat de minister deze belemmeringen aanpakken?

Wanneer denkt de minister dat dit systeem eindelijk gaat vloeien? De wet zou per 1 januari 2021 gepubliceerd moeten worden. Vanaf dan gelden de verplichtingen die worden opgelegd. In uw brief zegt u dat vanaf dat moment er een geleidelijke groei van verplichtingen van gegevensuitwisseling wordt beoogd en dat het stelsel zal kunnen groeien tot een compleet landelijk dekkend en zorgsector overstijgend stelsel. Maar wanneer moet het klaar zijn? En wat bedoelt de minister met ‘de zorgsector overstijgend’?

Tot slot wil ik de minister vragen waarom we niet overstappen op een systeem waarbij iedereen z’n eigen medisch dossier altijd op een klein pasje bij zich heeft? Dat maakt het veel gemakkelijker, ook op het gebied van privacy. Dat heb je altijd bij je, in je portemonnee en je bepaalt zelf aan wie je het laat zien.”

© 9 oktober 2019