Meer informatie nodig over geborgde zetels waterschappen

De leden van de 50PLUS-fractie in de Eerste Kamer hebben de regering om een nadere toelichting gevraagd over geborgde zetels in waterschapsbesturen. De bestuursstructuur van de waterschappen vormt een van de belangrijkste en oudste vormen van democratische bestuursvormen in de Nederlanden. Burgers en ingelanden besloten tezamen over het te voeren beleid aangaande de waterbeheersing in de lage landen.

In de loop van eeuwen is deze bestuursvorm geëvolueerd naar de huidige constellatie. Een monistische bestuursvorm met een aantal gekozen bestuursleden en daarnaast een aantal geborgde zetels, benoemde bestuursleden vanuit landbouw- , bedrijfsleven- en natuurorganisaties.

Senator Martine Baay van 50PLUS wijst er in haar schriftelijke inbreng over dit onderwerp op dat de laatste jaren zich in toenemende mate de vraag voordoet in hoeverre deze beperkt democratische bestuursvorm nog past binnen het huidige tijdsbestel. Ze verwijst naar een recent rapport van de OESO dat hierover vragen opriep. Ook herinnert ze aan advies van de Commissie Boelhouwer dat duidde in de richting om afscheid te nemen van de wat archaïsche constructie en over te gaan tot een democratische wijze van besturen van de waterschappen. Kort samengevat pleit de Commissie Boelhouwer voor de opheffing van de geborgde zetels, met als maximum één geborgde zetel per sector.

Er bestaat een rapportage, “De stem van het water” van 7 januari 2021, die een brede consultatie bevat over geborgde zetels in waterschapsbesturen. Daarin wordt opgemerkt dat met geborgde zetels geborgd wordt dat bestuurlijke argumenten, de belangen van landbouw, natuur en bedrijven ook daadwerkelijk op tafel komen. De leden van de 50PLUS-fractie vragen de minister waarom deze belangen ook zonder geborgde zetels niet kunnen worden meegewogen.

“Stel dat het advies van de Commissie Boelhouwer zou worden overgenomen door het volgend kabinet, in hoeverre zou het handhaven van een geborgde zetel voor natuurorganisaties en het opheffen van de andere twee sectoren, die van landbouw en bedrijven een “verdeel en heers- situatie kunnen veroorzaken? Is het denkbaar dat door bevooroordeling door middel van het handhaven van één geborgde zetel van één sector, die van natuur, de thans bestaande samenwerking tussen de vertegenwoordigde sectoren van geborgde zetels teniet zou gaan? Is de regering thans al van mening dat door mogelijk wegvallen van geborgde zetels vanuit de landbouw en bedrijfsleven hun betrokkenheid naar de waterschappen toe zou kunnen verminderen of heeft de regering voldoende mogelijkheden om daar waar nodig medewerking van deze twee sectoren onverkort af te dwingen? Bijvoorbeeld door aanvullende regel- of wetgeving?”, aldus Martine Baay ook.

Lees HIER de volledige tekst van de schriftelijke inbreng van Senator Baay.

© 14 september 2021