Eén aanspreekpunt voor maaltijdondersteuning

Goede wijkverpleging wordt steeds belangrijker. Mensen wonen, soms gedwongen, steeds langer thuis en moeten vaker beroep doen op de wijkverpleging. Een herkenbaar en een aanspreekbaar team wijkverpleging is daarbij onmisbaar. 50PLUS wil ook één aanspreekpunt per wijk voor maaltijdondersteuning voor ouderen.

Ondervoeding is een groot probleem bij ouderen die thuis wonen. 50PLUS wil van minister De Jonge van Volksgezondheid weten wie er in de wijk verantwoordelijk is voor maaltijdondersteuning. 50PLUS wil graag dat er één aanspreekpunt is in de wijk.

Casemanager Dementie

50PLUS wil ook dat de casemanager Dementie een vaste plek krijgt in wijkverpleging-teams. Een casemanager is een onafhankelijke en vaste begeleider voor mensen met dementie én hun naasten. “Met de huidige ontwikkelingen is het van cruciaal belang dat iedereen die dat nodig heeft een casemanager dementie kan vinden en inschakelen”, zei Kamerlid Léonie Sazias tegen de minister. •

► Inbreng van Kamerlid Léonie Sazias bij de commissievergadering over de wijkverpleging met minister De Jonge van VWS:

“Goede wijkverpleging wordt steeds belangrijker. Mensen wonen, soms gedwongen, steeds langer thuis en moeten dus vaak beroep doen op de wijkverpleging. Een herkenbaar en aanspreekbaar team in de wijk is daarbij onmisbaar. De minister is samen met partijen uit het veld bezig om invulling te geven aan die teams wijkverpleging door middel van het opstellen van een leidraad. Dat leidraad zou eind vorig jaar af zijn, volgens mij is dat niet gelukt. Wanneer kunnen we dat verwachten? En hoe gaat de minister ervoor zorgen dat dat leidraad niet te vrijblijvend wordt? Ik snap dat het niet in steen gegrift kan worden, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat er enorme verschillen gaan ontstaan per regio.

En kan ik ervan uitgaan dat de casemanager dementie een vaste plek krijgt in die teams? Met de huidige ontwikkelingen is het van cruciaal belang dat iedereen die dat nodig heeft een casemanager dementie kan vinden en inschakelen. In de brief is te lezen dat de minister met veel maatregelen bezig is om problemen binnen de casemanagement dementie aan te pakken. Maar hoe wil de minister casemanagement dementie verankeren in de wijkgerichte aanpak?

Bij de vorige commissievergadering heb ik een motie ingediend met collega Vera Bergkamp over duidelijke informatievoorziening door zorgverzekeraars over de vergoedingen van casemanagement dementie. Het is goed om te lezen dat naar aanleiding van die motie de minister in gesprek is gegaan met Zorgverzekeraars Nederland en Alzheimer Nederland. De minister geeft aan dat hij erop rekent dat dat zij hun informatievoorziening optimaliseren. Houdt hij een vinger aan de pols?

Volgens een onderzoek in opdracht van VWS is 65 procent van de organisaties in de wijkverpleging afgestapt van de vijfminutenregistratie. Volgens de V&VN is dat maar een derde van de organisaties. Is er inmiddels meer duidelijkheid over hoeveel organisaties inmiddels zijn overgestapt op de nieuwe registratiestandaard? En kan de minister al iets zeggen over de ervaringen van personeel dat is overgestapt op die nieuwe standaard? Ervaren zij ook daadwerkelijk een vermindering van de administratielast?

Tot slot nog twee vragen over ondervoeding. Een tijd geleden hebben we het gehad over de onduidelijkheid bij zorgverzekeraars en gemeenten of maaltijdondersteuning vergoed moest worden vanuit de Zvw of de Wmo. Gaat dat in de praktijk inmiddels beter? Is het duidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is? Houdt de minister ook hier een vinger aan de pols? In het vorige commissiedebat hebben we gevraagd naar het gebruik van het instrumentarium van de stuurgroep ondervoeding. In het eerste kwartaal van 2020 kregen we hier meer informatie over. Is er al zicht op wanneer in dit kwartaal?”

© 4 maart 2020